16 juni

Gisteren zijn we dus gaan raften.
De dag was nochtans rustig begonnen, we waren nog op ons gemakje aan het ontbijten, we waren eergisteren te laat voor de reservatie dus we wisten niet of het kon doorgaan. Ons reisbegeleidster was naar het activiteitencentrum gelopen en het kon nog, toen is de dag in stroomversnelling gegaan. Er wasveel onduidelijkheid over wat we nu moesten aandoen, dit bleek paniek voor niets want bij aankomst kregen we allemaal een wetsuit.
We zijn eerst nog bij een supermarkt gestopt voor lunch en dan een rit van 1u15 naar de rafting. Daar eerst nog iets gegeten en dan kregen we allemaal onze wetsuit (inclusief schoenen), helm, peddel en reddingsvest. Allemaal op zo'n typische Amerikaanse schoolbus en op naar de rivier. Op de bus had ik wel een serieus OMG-what-have-I-done-moment, maar er was geen weg terug ;-)
Nadat we allemaal een plaatsje zochten op de boot (als je voor de boot staat zit ik achteraan rechts) konden we het water op en vertrekken.
Het was een heel avontuurlijke maar toffe ervaring! Op sommige momenten was het echt spannend. Het water had een kracht van 3 à 4, waardoor we toch redelijke golven hadden, die we met z'n allen getrotseerd hebben. Net als de escape room is dit een activiteit die de groep versterkt, je moet elkaar echt helpen (vooral als je uit de boot valt) en gelijkmatig peddelen anders werkt het niet. Ik ben er zelf in geslaagd om in de boot te blijven zitten, tot de boot in een hoogteverschil besloot om te kieperen. Ze hadden ons ingepeperd niet te panikeren, maar als je in het water ligt en deboot en andere mensen over je heen voelt gaan, naar beneden getrokken wordt en meegesleurd wordt door de.steoming is dit toch niet zo gemakkelijk. Ik heb mij stil gehouden tot ik voelde dat ik terug naar boven ging, dan ben ik beginnen trappelen met mijn benen. Ik had zelfs mijn peddel nog vast, we moesten naar de oever zwemmen, maar de stroming was toch sterk en 1 van dekayaks op standby heeft me een beetje geholpen. Daarna met trillende benen terug deboot in en ons avontuur verderzetten. Op het zwaarste stuk zijn we met 2 uitgestapt en een stukje over de rotsen en door het bos geklommen, op daarna terug in de boot te belanden.
Ik ben heel blij dat ik het gedaan heb maar het was toch scary!
Daarna bekomen met een hapje en een drankje. Tegen dan was onze video klaar en konden we onze omwenteling op de tv zien. Er waren ook zo'n 100 foto's getrokken,we hebben samengelegd en ze gekocht, er staat een kleine selectie in de map.
Daarna delange rit terug, gestopt bij desupermarkt voor boodschappen en spaghetti gekookt. Die heeft gesmaakt zenne! Nog even defoto's overlopen en dan moe maar voldaan ons bedje in.

Vandaag wordt het een saaie dag met een autorit van 6u. We rijden naar het Algonquin Park, waar we 3 nachten slapen maar waar de wifi niet inbegrepen is in de prijs. Ik weet nietof ik nog updates ga kunnen posten, we zullen zien. De laatste dag is Toronto,dan laat ik zekernog iets van mij horen, en dan is het home sweet home.